Carla Kogelman – I Am Waldviertel
€45,00
Hard cover 17 x 25 cm
3 op voorraad
De film Louder! So I can hear you is een documentaire roadmovie. Zes jaar geleden overleed de vader van regisseur Laura Bokhoven. Sindsdien is zij altijd op zoek naar waar zij zijn aanwezigheid kan voelen ondanks zijn fysieke afwezigheid.
De film Cherif is nog het best te omschrijven als een gedanst interview. Een intieme inkijk in het leven en werk van danser en acteur Cherif Zaouali.
Onlangs verhuisde de Tsjechische fotografe Sarka Kastnerova naar Amersfoort. Tijdens 033Fotostad laat zij voor het eerst in Nederland haar werk zien, met name portretten van een INTERNATIONALE VOEDSELBEURS.
‘Het is niet mijn lichaam, maar wel mijn ziel.’
Geïnspireerd door het verweerde en beschadigde, wil ik in mijn beeldende werk de schoonheid van de donkere kant van het leven laten zien. Ieder beeld is verweven met mijn eigen emoties, gedachten en intuïties.
De beelden bestaan veelal uit analoge foto’s, die ik afdruk in mijn doka. In het donker ontstaan de associaties die ik weer meeneem het licht in. Daar werk ik verder aan de foto’s, door elementen toe te voegen, of delen te verwijderen. Zo versterken de gebruikte technieken de uiteindelijke lading van de beelden.
Het resultaat is een weerspiegeling van mijzelf, maar tegelijk een weerspiegeling van al het andere.
Roel Heijmans is kunstenaar, wiens werk onderdeel uitmaakt van de kunstuitleencollectie van Special Arts.
Roel is afgelopen jaar begeleid door fotograaf Jan Ferwerda. Zij hebben in het proces nauw met elkaar opgetrokken en de fotografie vormde een vast onderdeel van de dag. Daarnaast heeft Roel ook een workshop landschapsfotografie gevolgd bij George Burggraaff.
De serie bestaat uit 12 landschappen die samen een dag uit het leven van Roel beschrijven.
Hans Lemmerman en Inge van Run vormen Het Wilde Oog. Het Wilde Oog maakt vanaf 2000 de sprong van cultureel erfgoed naar kunst en vormgeving met Spakenburg als epicentrum.
De tot theatermakers opgeleide Hans Lemmerman en Inge van Run doorbreken een traditionele benaderwijze door vrouwen in klederdracht en vissers te mixen met kunst van nationale en internationale signatuur. Van Mondriaan, Rietveld, Armando tot Kounellis, Tony Cragg en Jeff Koons.
In de beeldresultaten worden Spakenburgers als avontuurlijke performers geportretteerd.
FOTODOK is een internationale plek voor documentairefotografie in Utrecht. Sinds 2008 brengt FOTODOK urgente, onderbelichte, mooie, spannende maatschappelijk betrokken documentaire verhalen onder de aandacht van zowel een breed lokaal en nationaal als een wereldwijd gespecialiseerd publiek. Zij doet dit door middel van een divers programma met tentoonstellingen, kritische lezingen en debatten, educatie en internationale samenwerking en uitwisseling.
In Amersfoort exposeren Baukje Rienks, Monique Langezaal, Ward Snijders en Pieter Koning, Bram Vermeer en Jenneke Visser.
‘Ik kwam, ik observeerde, ik bevroeg en ik vertelde. Ik kwam omdat het totaal onbekend was. Ik observeerde, omdat ik nog niet wist wat ik zag. Ik bevroeg, omdat ik nog niet begreep wat ik waarnam. Ik vertelde, omdat ik iets nieuws had ontdekt en het graag wilde delen. Zonder delen blijft het voor mij doelloos’. – Eva
ESTONIA TWENTYTHREE is een creatief onderzoeksproject met als focus de generatie Esten die in 1991 zijn geboren. Twentythree staat voor de jaren van de onafhankelijkheid van Estland en de leeftijd van de generatie uit 1991. Als studente aan de Willem de Kooning academie heeft de Amersfoortse Eva van der Craats in 2013 een half jaar gewoond en fotografie gestudeerd in Tallinn. In deze installatie doet zij in beeld en tekst verslag van dit onderzoeksproject.
Als beeldmaker en professioneel fotozwerver (1964) hou ik van mensen. Fotografeer deze dan ook het liefst. Ben geïnteresseerd in het echte verhaal achter de mens. Het pure portret maar ook een verstild Nederlands landschap krijgt zomaar mijn liefde. Beeld moet emotie oproepen en bijblijven als herinnering. Terugkerende onderwerpen in mijn autonoom werk: verstilde weidsheid, de mens op straat, verlatenheid en Texel.
Contactgegevens:
FRANS KANTERS Fotografie
Kunstcentrum Baspartout
Maanlander 25e
3824 MN AMERSFOORT
+31 (0) 6 51 50 10 05
frans@franskanters.nl
www.franskanters.nl
Na 30 jaar actief te zijn geweest als manager in de internationale bankwereld heeft Frans van Viegen in 2008 het roer omgegooid en is teruggekeerd naar een jeugdliefde: de fotografie. Zijn werk richt zich vooral op mensen; wat hen beweegt, welke rollen zij vervullen en in welke context, binnen welk kader, zij functioneren. Mensen die uit hun kader (willen) stappen, om er vervolgens achter te komen dat er een nieuw kader is ontstaan. Hij richtte zich aanvankelijk op de portretfotografie. Maar door zijn studie aan de Fotoacademie in Amsterdam gecombineerd met een stage bij de bekende internationale kunstenaar Geert Mul, stapte hij uit dit voor hem beklemmende kader. Het moest losser en creatiever worden. Minder vanuit het hoofd, meer vanuit zijn hart. In zijn huidige interactieve werk gebruikt hij zijn persoonlijke beelden en eigen context als een vertrekpunt voor de kijker, waarmee hij de kijker aanmoedigt om er zijn/haar eigen verhaal van te maken. Een combinatie van beeld, beweging en geluid. Met de uitspraak van Confucius in zijn achterhoofd, verkent hij nieuwe mogelijkheden om mensen en hun omgeving te portretteren. Naast zijn eigen fotografisch werk, treedt hij ook op als producent voor andere kunstenaars. Zijn samenwerking met Geert Mul is daar een goed voorbeeld van. Afgestudeerd (cumlaude) aan de Fotoacademie Amsterdam december 2012.
In zijn interactieve werk INTERACTIVE NARRATIVES gebruikt Frans van Viegen zijn persoonlijke beelden en eigen context als een vertrekpunt voor de kijker, waarmee hij de kijker aanmoedigt om er zijn/haar eigen verhaal van te maken. Een combinatie van beeld, beweging en geluid.
De fotografie is, samen met de muziek, de pijler waarop al mijn werk gebaseerd is. Alle soorten en maten van fotografie hebben mijn belangstelling en zijn ook onderdeel van mijn werk. Van straight photograph tot collage of verfrommelde foto.
ER ZIJN, wat betekent dat nu eigenlijk. Voor kunstenaar Michiel Knaven werd een tipje van de sluier opgelicht tijdens de colleges van Jan Flameling. Hij besloot dit te onderzoeken door de dagelijkse momenten die hem doen beseffen dat hij er is, dat hij bestaat, te gaan fotograferen. Dit onderzoek nam ruim 3 jaar in beslag en resulteerde in 620 indringende foto’s.
In de expositie wordt een selectie van 30 van deze momenten samengebracht. Onderdeel van de tentoonstelling is een boekpresentatie en een korte video. De expositie is te karakteriseren als ‘intiem’ en ‘poëtisch’.
Rob Acket (Amersfoort, 1959) wist al op jonge leeftijd dat hij fotograaf wilde worden. De magie van de donkere kamer en de foto die zich daar technisch ontwikkelt, fascineerde hem mateloos. “Plaatjes maken blijft het leukste wat er is,” aldus Rob, ondanks dat de donkere kamer heeft plaats gemaakt voor een computer.
Rob begon met fotografie toen hij 13 was, leerde de beginselen van het vak van Jos Ruijssenaars en is geschoold op de fotovakschool in Den Haag. In de loop der jaren is Robs interesse meer en meer verschoven naar portretfotografie. Daarnaast heeft hij een sterke voorkeur voor architectuurfotografie.
Rob zoekt de essentie van het portret in een karakteristieke houding, uitdrukking of in net die toevallige 125e van een seconde. Zijn eigen blik brengt mensen soms van hun stuk; een portret wordt niet altijd direct omarmd. Rob doet daarin weinig concessies en met een heel eigen motivatie maakt hij zijn keuzes. Soms zorgt dat voor spanning bij de geportretteerde die het liefst zichzelf zo mooi mogelijk terug wil zien. Wat volgt is een interessante confrontatie waarin Rob zijn keuze haarfijn uit de doeken doet en de geportretteerde zichzelf nogmaals kwetsbaar opstelt. Bijna altijd volgt de omarming van het portret alsnog, al kan daar wel eens een tijdje tussen zitten.
www.piktsjers.com
Straat/Grote-stads-fotografie, ‘to catch the times’, is mijn eerste liefde. Later, op zoek nar ruimte wijdse landschappen met grote donkere wolkenluchten. Gebruikmakend van urban en big sky beeldtaal zijn o.a. de Living on Borrowed Time series ontstaan na een bezoek aan Sobibor waar mijn oom waar ik naar genoemd ben in 1943 is vermoord.
Contactgegevens:
contact@harrydukker.nl
www.harrydukker.nl
Autonoom fotograaf. Al direct kreeg ik de behoefte mensen te fotograferen. In mijn beginperiode (1982) kon ik de vele verzamelde boeken van de ‘Grote Fotografen’ met moeite dichtslaan. Al dat prachtige fotowerk heeft mij veel inspiratie gegeven Dit alles heeft – volgens de kenners – een eigen handschrift opgeleverd. Publicist van 4 fotoboeken. Lid: Dupho/GKF
Een inkijkje in het unieke, eeuwenoude hofje De Armen de Poth, vol van historie en verhalen. Dwaal door de sfeervolle tuintjes. Ontdek portretten van gewone en tegelijkertijd bijzondere bewoners van deze historische plek. Ontmoet de mensen van het hofje via tijdloze zwart/wit portretten en treffende citaten.
Klik op de foto voor het verhaal er achter.
Klik op de foto voor het verhaal er achter.
Contactgegevens
Stichting Willem Wernsen Fotografie.
A.Diepenbrockstraat 6, 3816PL, Amersfoort.
stichtingwillemwernsen@gmail.com
www.willlemwernsen.com
+31645642243
Elias Halabi is een freelance fotograaf en exposant, gespecialiseerd in maatschappelijk gerichte fotografie gebaseerd in Bethlehem, Palestina. Halabi ontwikkelde een goede focus voor sociaal-culturele interpretaties hij studeerde sociologie/psychologie aan de Universiteit van Bethlehem.
Als fotograaf heeft Halabi de verantwoordelijkheid als van een ambassadeur, die de schoonheid en rijkdom van zijn geboorteland en zijn prachtige mensen laat zien, als ook het vastleggen de harde realiteit die de Palestijnen in hun dagelijks leven ondervinden. Momenten vastleggen en het delen ervan is zijn passie, het is de brandstof die hem gemotiveerd houdt, wetende dat zijn foto luider spreekt dan zijn woorden.
Halabi werd geboren in Jeruzalem en groeide op in de door militairen bezette en ommuurde stad van Bethlehem, Palestina.
Vivien Sansour is een landbouw specialist, schrijver, producent en fotograaf. Ze heeft gewerkt op het gebied van landbouw, met name het jaren lang documenteren van de verhalen van boeren. Vivien heeft gewerkt met boeren in Palestina, Uruguay, Mexico (Chiapas) en Italië.
Ze is momenteel bezig met de bouw van de eerste Palestijnse erfstuk zaad bibliotheek in de vorm van een interactieve openbare kunst en wetenschap faciliteit. Het gebouw van de bibliotheek wordt gedaan door middel van de gezamenlijke inspanningen van docenten en studenten uit verschillende regio’s in Palestina, die alle deel van de A.M.. Qattan Stichting wetenschap en onderwijsprogramma uitmaken.
Nico Brons is afgestudeerd aan de fotoacademie in Amsterdam op 18 december 2013.
Een enthousiast en gepassioneerd free-lance fotograaf die fotografeert op intuitie en gevoel, in een belevingswereld die onlosmakelijk verbonden is met emotie. Dat ziet u terug in het fotowerk van zijn hand. Nico is gespecialiseerd in portretfotografie, bedrijfsreportages, interieur- en exterieur fotografie, sociaal menselijke reportages en festival- en concert registraties. In zijn autonome werk ziet u ook abstractie, fotobewerkingen, vreemde scenes, donkere kanten, maar ook humor terugkeren. Hij gaat “buiten de lijntjes” en laat daarin verfrissende en vernieuwende dingen zien. Daarnaast is Nico een fotograaf die vaak met de Apple iPhone werkt. Met behulp van dit apparaat worden buitengewone beelden, portretten, landschapjes en abstracte voorstellingen gecreëerd. De werken komen allemaal tot stand in de iPhone zelf.
Mijn naam is Cees de Vries. Ik woon sinds 2005 samen met mijn vriendin in de wijk Vathorst. Ik ben inmiddels 68 jaar en u zult begrijpen dat ik de binnenzijde van deze twee ziekenhuizen, ook gezien mijn medisch verleden aardig op het netvlies heb staan. Fotograferen doe ik al vanaf mijn 15 jaar, maar sinds mijn komst naar Vathorst is de hobby een Passie geworden. In Vathorst is ook een fotoclub opgericht met de naam ZoneV en van Fotokring Eemland ben ik naar de club in Vathorst verhuisd. Exposities van ZoneV waren te zien in de Icoon, bibliotheek Hoogland, stations traverse Amersfoort centraal en tijdens Amersfoort Fotostad.
Ik heb een paar jaar voor Vathorst.nu gefotografeerd en de laatste jaren fotografeer ik voor het magazine van Ontwikkelings Bedrijf Vathorst dat 3 tot 4 keer per jaar verschijnt , de huidige naam is “Beleef Vathorst” voorheen “Vathorst Perspectief”. Deze magazines zijn ook te downloaden op de website van OBV http://www.vathorst.nl/over-vathorst/beleef-vathorst/
Als vrijwillig fotograaf werk ik ook voor diverse festivals zoals Spoffin, Theaterterras en Jazz Amersfoort ook het Cultureel Festival in Baarn heeft meerdere jaren op mijn programma gestaan.
Exposities van mij waren te zien in ‘De Gasteling” Theater de Lieve Vrouw, Bibliotheek Baarn en huidig Grand café Vyssotski samen met Nico Brons en Cees Wouda.
Met de CoCoNuts (Cees de Vries , Nico Brons en Cees Wouda) hebben we het project “Sloop project voormalige ziekenhuizen De Lichtenberg en St Elisabeth” Amersfoort”. Geprobeerd is dit zo gedetailleerd mogelijk in beeld te brengen, wat uiteindelijk voor het overgrote deel ook gelukt is.
Een en ander moet leiden tot een mooie complete expositie en presentatie van ons fotografisch materiaal in de locatie FOTOexpo202 onder de naam: ‘Sloop in Beeld’.
Cees de Vries
Harlingenstraat 25
3826BA Amersfoort
www.fotoactua.nl
Cees Wouda heeft zichzelf op later leeftijd omgeschoold tot fotograaf en heeft zich door zijn betrokkenheid veel activiteiten ontwikkeld tot één van de bekendere fotografen van Amersfoort. Hij fotografeert veelal de actualiteit met een voorkeur voor kunst en cultuur.
Zijn werk wordt regelmatig gepubliceerd, onder andere in Stad Amersfoort en in het jaarboek Met het Oog op Amersfoort. Hij is vaak als fotograaf betrokken bij evenementen, zoals bijvoorbeeld het Jazzfestival en Straattheaterfestival Spoffin.
Tijdens 033Fotostad 2016 is zijn werk te zien in de expositie ‘Sloop in Beeld’ en in ‘Doorkijk op de Wijk’.
ceeswoudafotografie.nl
Klaas van Huizen is een onafhankelijk fotograaf en internationaal organisator/curator van foto-exposities. Na zijn fotografie studie, gevolgd door aanvullende cursussen en workshops, werkte hij lange tijd voor verschillende tijdschriften.
Aan het begin van zijn carrière als fotograaf, was zijn mening dat een beeld alleen goed is, wanneer het technisch perfect was. Vandaag is hij veel meer geïnteresseerd in de creatieve kant van de afbeelding. Fotografie is voor hem, een waarneming en documentatie van een moment in de tijd. Soms is het een vluchtig moment waar niemand aandacht aan besteed.
Elk jaar exposeert hij zijn vrije werk met een ander thema in diverse landen zoals afgelopen jaar in Nederland, Frankrijk en Palestina.
“Doorkijken”. Een prachtige kans om architectuur, de mensen die erin wonen en de omgeving die betekenis heeft voor Amersfoort vast teleggen. Zo’n uitdaging wil ik wel aangaan als fotograaf. Het geeft mij een kans om meerdere lagen proberen te geven aan het begrip “doorkijken”.
Ik ben Riekje Hoffman en fotografeer vaak evenementen, gebeurtenissen die in Amersoort plaatsvinden voor mij zijn ze altijd uniek door de vele interacties die er ontstaan.
Theaterfotografie:
Als programmeur van o.m. Festival LaStrada in Amersfoort, zorgde ik ook voor de publiciteit.
Veel groepen hadden in die tijd geen foto’s van hun optreden. In dat geval maakte ik foto’s van de groep tijdens liveoptreden elders. Voor mij was het vastleggen van hét moment dat iets gebeurde en vanuit een bepaalde hoek, een sport geworden. De foto’s belandden uiteindelijk ook in de portfolio’s van de artiesten waardoor het festival uiteindelijk ook meer bekendheid kreeg.
Zo heb ik ook bij Arteganza, vooral in haar begintijd gefotografeerd en gefilmd. Binnen maar ook buiten, in Vathorst en op het grote parkeerterrein in het Eemkwartier. Genoten heb ik van de mogelijkheid om met mensen in contact te komen bij Raamverhalen en daar de “making off “te fotograferen. Dit komend project van Hassan Ellamouri zal ik weer met veel plezier meemaken
Alleseter:
In de loop van de jaren ben ik een alleseter geworden.
Natuur en landschap: Genietend van de natuur vooral in de polders, maar ook in ons eigen Waterwingebied, legde ik bloemen en planten vast en maakte ik landschapsfoto’s.
Maar ook mensen boeien me. Straatfotografie en portretfotografie volgden daarna.
Leren van elkaar:
Om me zelf te verbeteren, ben ik in de loop van de tijd lid geworden van twee fotoclubs.
Fotoclub Deeez is een kleine fotoclub waar het accent ligt op dat wat de fotograaf emotioneel raakt. De zeggingskracht ligt daarbij minder op de perfectie van de techniek. Er worden per jaar twee thema’s gekozen. Tijdens die periode groeit het idee, het concept voor een foto.
Bij Fotokring Eemland met zo’n 80 leden speelde de techniek een grotere rol. Er zijn meer soorten bijeenkomsten: van lezingen, technisch workshops, verschillende werkgroepen, fotobesprekingen. De werkgroepen zijn breed van architectuur tot portret, landschap, macro enz. Hierdoor ging ik anders kijken naar foto’s en leerde ik meer over de technische kanten van fotografie.
Tentoonstellingen:
Aangesloten bij een club werk je ok toe naar een tentoonstelling. De afgelopen jaren heb ik mijn werk vaak kunnen tentoonstellen o.a. bij FOTOexpo202, de Icoon en de St Aegtenkapel.
Sabine Keijzer maakt voornamelijk portretfoto’s, waarbij ze graag gevoel, sfeer en stijl nog mooier in beeld brengt. Wat maakt jou uniek? En hoe zie jij jezelf het liefst op foto? Haar foto’s kenmerken zich door de subtiel stralende lach. Ook zijn het vaak kinderen die ze fotografeert, die onbezorgdheid en onbevangenheid wil ze in haar foto’s vangen.
Sabine heeft geëxposeerd in de Sint Aegtenkapel in Amersfoort, ook staan foto’s van haar in het boek ‘Met het oog op Amersfoort’. Tijdens 033Fotostad vind je haar werk in de Langestraat bij de expositie ‘Doorkijk op de Wijk’.
Contactgegevens
sabine@voorbeeldigfotografie.nl
www.voorbeeldigfotografie.nl
06-52611407
Ingeschreven bij de KvK als fotograaf in 2015. Fotograferend sinds mijn kinderjaren. Analoog, altijd op zoek naar gekke plaatjes. In het begin werkend in een kleine doka op de slaapkamer van mijn ouders waar mijn vader zijn eerste eigen kleurenprintjes uitprobeerde. Later op zoek naar baantjes bij plaatselijke fotograaf zoals Foto de Smalen op de Korte Gracht. Daar een klein jaartje mogen werken totdat de “grote baas” van weleer vond dat het genoeg was. Kostentechnisch. Later nog vaak foto’s voor Paul geschoten van bruidsparen. Dit werk later een periode voortgezet bij Jos Ruijssenaars op de Wiekslag. Hier geleerd om echt te fotograferen en om echt massa werk te verzetten in de doka. Jos had een fijn gevoel voor uitsneden en composities.
Na eer periode iets heel anders te hebben gedaan (Restaurant het Florijntje in de Krommestraat en Hypotheek Specialist bij Allianz Nederland), het vak weer opgepakt. De jaren tussendoor bleef altijd de rode draad aanwezig van fotografie. Sinds anderhalf jaar probeer ik me te specialiseren op het gebied van Uitvaartfotografie en Theater en muziek- evenementen fotografie. Het fotograferen van mensen.
De uitnodiging om mee te doen aan dit project is voor mij een persoonlijke uitdaging nog beter te kijken bij alles wat je ziet. In de snelheid van het leven vergeet je vaak echt te zien. Door dingen te zoeken en vast te leggen pak je het moment
Contactgegevens
Peter Putters – De Nozem
info@denozem.com
www.denozem.com
Sommige kunstenaars zeggen: “ik ga me specialiseren en daar dan heel goed in worden.” Dat kan ik bij anderen erg waarderen. Maar specialisatie lijkt voor mij niet te zijn weggelegd. Ik doe veel. En dan nog een beetje meer. Mijn projecten zwiepen heen en weer tussen hilarische beelden en performances tot aan verstilde fotografie.
Contactgegevens:
Arnhemseweg 41
3817 CA Amersfoort
www.ronjagers.nl
ron@ronjagers.nl
Rob Steenhorst (Amsterdam 1952, gehuwd 1 zoon, woont en werkt te Leiden)
kon al veel eerder tekenen dan schrijven.
Na een erg korte carrière in de horeca, overgestapt naar een groot winkelbedrijf als etaleur/decorateur. Dat paste hem veel beter. Heeft zich kort daarna aangemeld voor de opleiding grafisch ontwerpen aan de Rieveld academie en was als zodanig werkzaam (nu nog incidenteel) voor reclamebureaus en als zzp’er (free lance) In die periode vertrouwd geraakt met computers.
Intussen door zelfstudie heeft Rob Steenhorst zijn kwaliteiten in schilderen en tekenen ontwikkeld. Is daarna steeds meer als professioneel beeldend kunstenaar actief geworden. Vanaf 1998, is hij de computer als hulp middel gaan gebruiken. In eerste instantie als ondersteuning in het ontwerpen van zijn schilderijen. Het doel was meer controle te ontwikkelen over het ‘beeld’; de compositie. Later groeide de computer voor hem uit tot zelfstandig instrument. Dat heeft geresulteerd in een aantal series met, in totaal, nu al meer dan 50, volledig digitaal geproduceerde werken. In de productie van het CGI (computer generated image) zijn veel van zijn inzichten uit de schilderkunst, ontwerpen, fotografie (licht camera beeldregie) enz. toegepast. Daarmee het mogelijk is om complexe en betekenisvolle, verhalende beelden te visualiseren.
De meest recente ontwikkeling is het toepassen van de inzichten, die zijn opgedaan met het CGI, in in een nieuwe reeks schilderkunst toe te passen
Zijn werk is op veel plaatsen, ook buiten Nederland, te zien geweest. Niet allen bij galerieën maar ook universiteiten, kunstenaarsverenigingen ambassade enz.
Naast zijn beeldend kunstenaarschap is hij ook docent in verschillende beeldend kunst vakken
Rob Steenhorst is ook actief als bestuurder en ook voorzitter bij verschillend kunstenaarsverenigingen zoals, Arti et Amicitia – Amsterdam, Pulchri – Den Haag, de Ploegh – Amersfoort en Soest en Ars Aemula Naturae (anno 1694) – Leiden.
Contactgegevens:
Rob Steenhorst
Leiden, The Netherlands
T: +31 (0)71 5767567
M: +31 (0) 61 12114592
E: info@robsteenhorst.nl
U: robsteenhorst.nl
Natuur heeft mijn warme belangstelling. Ik voel me er prettig en thuis.
Mijn werk gaat daar meestal over. Wat ‘lekker’ is hoeft niet ver weg te zijn.
Ik werk zo dicht mogelijk bij huis. Mijn onderwerpen zijn organisch.
Een boom, bloem of plant abstraheren tot z’n schaduw zodat een soort schimmenspel ontstaat en het tweedimensionale beeld toch gelaagdheid krijgt. Dat doe ik ook met spiegelingen in o.a. ramen en in water.
Een onderzoek naar de essentie van fotografie. Schrijven met licht en schaduw, spelen met scherpte en onscherpte.
Contactgegevens:
Flintsteeg 4
3811WZ Amersfoort
0334701559
mldooyes@hetnet.nl
www.marielouisedooijes.nl
“Ik zie fotografie als een onderzoek naar het leven en naar mezelf. Met mijn camera beschouw ik mezelf als een soort antropoloog die onderzoek naar gevoelens en levensvragen. Er zijn een aantal thema’s die ik niet los kan laten en de kern vormen van mijn bestaan. Overleven, vrijheid en vergankelijkheid. Deze thema’s zitten vast aan mijn ziel en ik moet dit onderzoeken. Ik word gegrepen door echte verhalen waar de essentie van leven en geloof voor mij bij elkaar komen.”
Sander Troelstra volgt van 2008 tot 2011 de fotoacademie in Amsterdam. Hij start zijn loopbaan als fotograaf in het atelier van Koos Breukel. Inmiddels heeft hij vier prijzen gewonnen bij de uitreiking van de Zilveren Camera, allemaal in de categorie portretten.
Sander stelde recent een boek en een expositie samen met werk van de veelbesproken fotograaf Cor Jaring, beide met als titel ‘Cor was hier’. Hij is op dit moment bezig met een aantal nieuwe projecten in binnen en buitenland.
Contactgegevens:
mail: info@sandertroelstra.nl
web: www.sandertroelstra.nl
tel.: 06 24773668
adres: Derde Kostverlorenkade 39-II, 1054 TS AMSTERDAM
Als documentair fotograaf richt Saskia Aukema zich op onderwerpen die maatschappelijk gevoelig liggen of zich zelfs in de taboesfeer bevinden, zoals maagdelijkheid op hogere leeftijd en het dragen van een gezichtssluier. Een onderdeel uit dat laatstgenoemde project won begin dit jaar een Zilveren Camera in de categorie Portretten.
Contactgegevens:
www.zazquia.nl | www.gesluierd.nl
www.facebook.com/saskia.aukema
Oscar Voch is kunstenaar en fotograaf, waarbij deze laatste hoedanigheid geheel in dienst staat van de eerste.
Immers vormen zijn fotografieën nooit het eindproduct, doch dienen zij slechts als ruwe grondstof waaruit tenslotte, na uiteenlopende bewerkingen, de vrije werken gewrocht worden die het predicaat van Kunst dragen.
Contactgegevens:
Oscar Voch
Soesterweg 482
3812 BM Amersfoort
033 – 737 00 38
mail@oscarvoch.com
http://www.oscarvoch.com/
‘Bij elk portret (dat ik maak) stel ik vooral mezelf de vraag: Betreft de gemoedsindruk of emotie van de geportretteerde een intrinsieke, of is het een aangepaste gemoedsbeweging…Het verrassende en prikkelende vind ik dat ik vaak niet achter het antwoord kom’.
Opleidingen:
1996-1998 Master of Fine Art. Photography Ohio State University, Department of Art, Columbus Ohio, U.S.A.
1992-1996 Baccalaureaat. Interdisciplinair/Autonoom; Academie Minerva, Groningen.
Lidmaatschappen:
Gkf (Genootschap Kunstfotografen te Amsterdam)
ARTI ET AMICITIAE (kunstenaarssociëteit Amsterdam)
Contactgegevens:
Mardoe Painter
Hof der Toekomst 26
3823 HX Amersfoort
06-18698439
www.mardoepainter.com
De serie UCP is ontstaan tijdens een opname in een psychiatrisch ziekenhuis na een suïcide poging. De dag waarop ik werd overgebracht naar de gesloten afdeling was een mooie, zonnige dag. Er viel een streep ligt tussen de gordijnen door. Ik maakte een zelfportret. Mijn hoofd viel in de zwartheid van de schaduw, net zoals ik dat van binnen voelde. Het voelde fijn om te zien dat wat ik voelde op dat beeld stond. Zo ben ik door gegaan met fotograferen. Het gaf me rust om bezig te zijn met hoe ik me voelde, zonder woorden te gebruiken.
Laura Hospes is een 22-jarige fotografe. Ze maakt zelfportretten om te communiceren met haar innerlijke wereld en deelt deze foto’s vervolgens om zich minder alleen te voelen en de donkere kant van het leven aan het licht te stellen.
Contactgegevens:
Kleine Leliestraat 1a, 9712 TD, Groningen
info@laurahospes.com
www.laurahospes.com
Keke Keukelaar, 1971.
Fotografeert schrijvers en andere mensen, op integere, sobere wijze die veel ruimte laat voor de geportretteerde.
Contactgegevens:
Keke Keukelaar
Merlijnstraat 7-I
1055 DC Amsterdam
+31 6 28 11 54 04
info@kekekeukelaar.nl
www.kekekeukelaar.nl
Jolanthe Lalkens portretteert mensen op een integere, subtiele maar ook intense manier. In de foto’s die ze laat zien komt het onderzoek naar het portret naar voren. Waar zit de kracht en waar de kwetsbaarheid? Dit heeft geleid tot tentoonstellingen o.a in de Nieuwe Stad en Museum Flehite te Amersfoort. Voor de tentoonstelling ‘Gelaagde portretten’ is zij bezig een serie te maken over jongeren tussen de 15 en 20 jaar waarin ze de overgang van kind naar volwassen probeert weer te geven.
Contactgegevens:
06 23840405
info@jolanthelalkens.nl
www.jolanthelalkens.nl
Carla Kogelman (1961, Raalte) is ruim 25 jaar werkzaam geweest in de theaterwereld en studeert eind 2011 af aan de Fotoacademie in Amsterdam met als specialisatie reportage, documentair en portret.
Haar zwart-wit portretten zijn een illustratie van het dagelijks leven en hebben te maken met opgroeien, emotie en hoe mensen in het leven staan.
Met een selectie van 5 portretten wordt ze winnaar bij de Zilveren Camera 2011, serie kunst, cultuur en entertainment. Het is een kijkje achter de schermen. Maar vooral gaat ze op zoek naar dat ene moment, het moment dat de acteur het publiek en de camera vergeet en de concentratie naar binnen gericht is.
In 2012 maakt Carla in opdracht van het internationale jeugdtheaterfestival Szene Bunte Wähne in Oostenrijk een documentaire fotoserie over de plattelandsregio tussen Wenen en Tsjechië. Hier belandt ze in een dorpje met 170 inwoners en volgt ze het dagelijks leven en het opgroeien van de twee zusjes Hannah en Alena. Hieruit is de nog altijd groeiende fotoserie ICH BIN WALDVIERTEL ontstaan. Dichtbij en persoonlijk.
De fascinatie voor het menselijk bestaan ligt ten grondslag aan mijn portretfotografie. Het fotograferen van gezichten is mijn manier om het leven te begrijpen. Ik zie het als een poging het menselijk bestaan een gezicht te geven.
Alex ten Napel (1958, Alkmaar) woont en werkt in Amsterdam. Hij studeerde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Zijn autonome werk is veelvuldig gepubliceerd in Nederlandse en buitenlandse tijdschriften en kranten. Sinds 1996 heeft hij verschillende solo- en groepstentoonstellingen gehad. In 2001 toonde hij in een buitententoonstelling zijn Alzheimer portretten aan de muren van het verpleeghuis ‘Wittenberg’ in Amsterdam en op hetzelfde moment verscheen het fotoboek,’ Je leven vergeten ‘.
In 2002 realiseerde hij een tweede buitententoonstelling op de basisschool Elout, in Amsterdam. 44 Portretten van kinderen werden tentoongesteld in de ramen van de school.
In 2005 werden zijn waterportraits geëxposeerd op het Epson Fotofestival in Naarden-Vesting, Nederland en op Paris Photo.
Zijn waterportretten werden genomineerd voor de Photographic Portrait Prize 2006, de National Portrait Gallery, Londen en de Prix Photographique BMW-Paris Photo 2006, Parijs.
Zijn werk is gepubliceerd in het Volkskrant Magazine, Le Monde Magazine, ZOOM, Nowy Biuletyn FOTOGRAFICZNY ŚwiatObrazu en Foto & Video.
In 2012 exposeerde hij zijn laatste portretten reeks Twelve en begon met een nieuwe serie portretten van Hennen en Hanen in 2014.
Contactgegevens:
Alex ten Napel,
Churchill-laan 201-3
1078 EB Amsterdam
0653612588
www.alextennapel.nl
mail@alextennapel.nl
“Ik zie fotografie als een onderzoek naar het leven en naar mezelf. Met mijn camera beschouw ik mezelf als een soort antropoloog die onderzoek naar gevoelens en levensvragen. Er zijn een aantal thema’s die ik niet los kan laten en de kern vormen van mijn bestaan. Overleven, vrijheid en vergankelijkheid. Deze thema’s zitten vast aan mijn ziel en ik moet dit onderzoeken. Ik word gegrepen door echte verhalen waar de essentie van leven en geloof voor mij bij elkaar komen.”
Portet Cor Jaring door Sander Troelstra
“033Fotostad heeft me gevraagd om het Europese migratieprobleem in een paar beelden te vangen. Mijn inspiratiebron was een lied over een vrouw die haar land verlaat en ergens anders gaat wonen. Ik was blij met die opdracht. Fotografie kan helpen bij het bespreekbaar maken van ingewikkelde vraagstukken.
De vluchtelingenproblematiek is bijna te groot voor woorden. Beelden maken het persoonlijker. Ik laat in een serie van drie foto’s zien welke tragedie zich afspeelt in het leven van jonge vrouwen als ze huis en haard moeten verlaten en zich niet welkom weten in het land waar ze naartoe zijn gevlucht.”
Sander Troelstra volgt van 2008 tot 2011 de fotoacademie in Amsterdam. Hij start zijn loopbaan als fotograaf in het atelier van Koos Breukel. Inmiddels heeft hij vier prijzen gewonnen bij de uitreiking van de Zilveren Camera, allemaal in de categorie portretten.
Sander stelde recent een boek en een expositie samen met werk van de veelbesproken fotograaf Cor Jaring, beide met als titel ‘Cor was hier’. Hij is op dit moment bezig met een aantal nieuwe projecten in binnen en buitenland.
Contactgegevens:
mail: info@sandertroelstra.nl
web: www.sandertroelstra.nl
tel.: 06 24773668
adres: Derde Kostverlorenkade 39-II, 1054 TS AMSTERDAM
Mujtaba Jalali (24) is geboren en opgegroeid in Iran. Zijn ouders komen uit Afghanistan, maar moesten enkele decennia geleden vluchten voor de oorlog in hun land. Mujtaba studeerde in Iran Engelse literatuur en werkte als freelance fotojournalist.
Tijdens zijn laatste foto-opdracht maakt Mujtaba –drie jaar lang- portretten van Afghaanse vluchtelingen die door de Iraanse regering naar de frontlinies in Syrië worden gestuurd. Dat leidt tot een conflict met het regime. Mujtaba wordt gearresteerd en moet vluchten. Hij ondervindt aan den lijve wat zijn ouders in hun jeugd hebben meegemaakt.
Mujtaba Jalali verblijft op dit moment in een AZC in Nederland.
“Vorig jaar ben ik gevlucht van Iran naar Nederland. Tijdens mijn reis heb ik de ellende en de hoop gezien in de ogen van duizenden migranten. Toen 033Fotostad me vroeg om foto’s te maken voor de expositie ‘Ruth’ heb ik meteen ‘ja’ gezegd. Het is belangrijk dat we kennis maken met elkaar, de vluchtelingen en de Nederlanders. In het lied van Stef Bos is die wens mooi verwoord. Mijn fotoserie laat drie vrouwen zien met de ‘kostbaarheden’ die ze hebben meegenomen op hun lange reis door Europa.”
